بخیه زدن، یک روش درمانی است که در بسیاری از حوزه‌های پزشکی، زیبایی‌شناسی و صنعتی کاربرد دارد. در این روش، دو حاشیه‌ی زخم با نخ بخیه ای خاص به هم پیوند داده می‌شوند تا بافت زخمی با بافت سالم جایگزین شده و بازسازی سریع‌تر صورت گیرد. در این مقاله از زی با مهر می خوانید هر آنچه که باید در رابطه با بخیه زدن بدانید.
انواع بخیه‌ها شامل بخیه‌های موقتی و دائمی هستند. بخیه‌های موقتی معمولاً در زمانی که بافت به صورت ناقص باز است، استفاده می‌شوند. این بخیه‌ها بعد از چند روز به‌صورت خودکار حذف خواهند شد. بخیه‌های دائمی به دو دسته تقسیم می‌شوند: بخیه های خارجی و داخلی. در بخیه های خارجی، نخ بخیه به درون بافت نفوذ نمی‌کنند و بیمار بعد از چند روز باید به پزشک خود برود تا بخیه‌ها را بردارد. در بخیه های داخلی، نخ بخیه به درون بافت نفوذ می‌کنند و بعد از چند هفته به‌طور خودکار تخلیه می‌شوند.
بخیه‌های دائمی خارجی معمولاً در کاشت مو، اصلاح پلک و بستن کردن زخم‌های بزرگ کاربرد دارند. بخیه‌های دائمی داخلی در جراحی‌های چشمی، قلبی و عروقی، سیستم عصبی و ارتوپدی استفاده می‌شوند. این بخیه‌ها به دلیل نفوذ نخ بخیه به درون بافت، تحریک کمتری روی بافت‌های زخمی دارند و در نتیجه خطر عفونت کمتری وجود دارد.
بخیه‌های دائمی داخلی
در پزشکی، بافت‌های مناسب برای بخیه انتخاب می‌شود تا بازسازی صحیح و سریع‌تر اتفاق بیفتد. بافت‌های مختلفی برای بخیه وجود دارند که بسته به نوع زخم و محل واقع شدن آن، استفاده می‌شوند. به‌عنوان مثال، در بخیه‌های مو، بخیه‌هایی با بافت‌های مختلفی مانند آکریلیک، نایلون و پلی‌گلیکولیک استفاده می‌شود. در جراحی‌های بخش قلب، بخیه‌های با بافت‌های مختلفی مانند پلی‌پروپیلن و پلی‌آمید استفاده می‌شود.
در نهایت، باید به این نکته توجه داشت که بخیه به‌عنوان یک روش درمانی موثر در بسیاری از حوزه‌های پزشکی، صنعتی و زیبایی‌شناسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال، باید به بهداشتی بودن بخیه‌ها توجه کرد تا خطر عفونت کاهش یابد و بازسازی بافتی به‌خوبی انجام شود. همچنین، انتخاب بخیه‌های مناسب و انجام آن با دقت و صحیح، باعث بازسازی سریع‌تر و بهتر بافت‌های زخمی می‌شود.
موارد مورد استفاده بخیه
در پزشکی، بخیه برای ترمیم جراحی، زخم‌ها و شکستگی‌ها استفاده می‌شود. بخیه‌ها باید با دقت و با استفاده از بافت‌های مناسب انجام شود تا بازسازی صحیح و سریع‌تر اتفاق بیفتد. همچنین، باید به بهداشتی بودن بخیه‌ها توجه شود تا خطر عفونت کاهش یابد و بازسازی بافتی به‌خوبی انجام شود.
بخیه در پزشکی در بسیاری از جراحی‌ها استفاده می‌شود. در جراحی‌های بخش قلب، بخیه برای ترمیم بافت‌های قلبی استفاده می‌شود. در جراحی‌های بخش عروق، بخیه برای ترمیم بافت‌های عروقی استفاده می‌شود. در جراحی‌های بخش ارتوپدی، بخیه برای ترمیم بافت‌های استخوانی و مفصلی استفاده می‌شود. همچنین، در جراحی‌های بخش جراحی‌های زنان، بخیه برای ترمیم بافت‌های تخمدانی و رحمی استفاده می‌شود.
بخیه‌ها برای بستن زخم‌های جراحی و یا زخم‌هایی که ناشی از آسیب، برش، یا سایر عللی مانند سوختگی، شکستگی و… مورد استفاده قرار می گیرند. استفاده از بخیه برای جلوگیری از خونریزی، کنترل عفونت و بهبود زخم ضروری است.
موارد مورد استفاده بخیه
پزشک شما بعد از ارزیابی زخم، تصمیم می‌گیرد که آیا نیاز به بخیه دارید یا نه. در بعضی موارد، پزشک ممکن است به جای بخیه، از چسب بخیه‌ای استفاده کند یا از نوارهای آدنوتومی استفاده کند، اما این روش‌ها برای زخم‌های کوچک و سطحی استفاده می‌شوند و برای زخم‌های عمیق و بزرگ توصیه نمی‌شوند.
انواع بخیه
بخیه‌ها در انواع مختلفی ساخته می‌شوند که به شرح زیر هستند:
بخیه‌های متصل شونده: این بخیه‌ها از یک نخ طولانی تشکیل شده‌اند که به دو طرف زخم متصل می‌شود. این بخیه‌ها برای بستن زخم‌های بزرگ و عمیق و همچنین برای بهبود جراحی‌های بزرگ مانند جراحی قلبی و عروقی استفاده می‌شوند.
بخیه‌های پوستی: این بخیه‌ها برای بستن زخم‌های سطحی و کوچک پوستی استفاده می‌شوند. این بخیه‌ها معمولاً با استفاده از نخ‌های ضخیم و مقاوم ساخته می‌شوند.
بخیه‌های بافتی: این بخیه‌ها برای بستن زخم‌های داخلی مانند زخم‌های داخلی شکم و سینه استفاده می‌شوند.
بخیه‌های موضعی: این بخیه‌ها برای بستن زخم‌های موضعی مانند زخم‌های دندان و لثه استفاده می‌شوند. این بخیه‌ها معمولاً با استفاده از نخ‌های باریک و ظریف ساخته می‌شوند.
بخیه‌های پوستی عمیق: این بخیه‌ها برای بستن زخم‌های پوستی عمیق و بزرگ استفاده می‌شوند. این بخیه‌ها معمولاً با استفاده از موادی مانند چسب‌های پوستی، مواد جذب کننده و چسب بخیه‌ای ساخته می‌شوند.
در هر صورت، پزشک شما بر اساس نوع زخم و محل آن، نوع مناسبی از بخیه را برای شما انتخاب خواهد کرد.
مراقبت از بخیه
بعد از جراحی و بستن زخم با بخیه، مراقبت از زخم و بخیه به شدت مهم است تا زخم به خوبی بهبود یابد و عفونت جلوگیری شود. در ادامه توضیحاتی درباره مراقبت از بخیه‌ها آورده شده است:
مراقبت از بخیه
1. تمیز نگه داشتن زخم: برای جلوگیری از عفونت، زخم باید تمیز و خشک نگه داشته شود. با استفاده از آب و صابون نرم، محل زخم را به دقت شستشو دهید و آن را با یک حوله نرم و تمیز خشک کنید.
تعویض بانداژ: پزشک شما ممکن است بخواهد بانداژی را بر روی زخم قرار دهد تا آن را پوشش دهد. در این صورت، بانداژ را هر چند ساعت یکبار تغییر دهید و آن را تمیز و خشک نگه دارید.
استفاده از کرم ضد عفونی: پزشک شما ممکن است به شما کرم ضد عفونی تجویز کند. این کرم را بر روی زخم مالیده و به دقت پوشش دهید.
اجتناب از فشار بر روی زخم: در صورتی که بخیه‌ها در مناطقی مانند کف دست، پاها و یا در ناحیه شکم و سینه قرار دارند، باید از فشار بر روی زخم اجتناب کنید.
اجتناب از فعالیت‌های سنگین: بعد از جراحی و بخیه، باید از فعالیت‌های سنگینی مانند ورزش، حمام گرفتن در وان و یا شنا حرفه ای اجتناب کنید.
پیگیری پزشکی: پزشک شما باید بخیه‌ها را در هر ویزیت بررسی کند و اطمینان حاصل کند که زخم به خوبی بهبود می‌یابد.
یادآوری می‌شود که هر زمان که علائم عفونت مانند درد، تورم، گرمی و قرمزی در محل بخیه را تجربه کنید، باید به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض احتمالی بخیه زدن
با وجود اینکه بخیه‌ها به طور کلی به دلیل جلوگیری از خونریزی و کنترل عفونت مفید هستند، اما ممکن است مشکلاتی پس از بخیه زدن رخ دهد. در ادامه به برخی از مشکلات متداول در بخیه‌ها اشاره می‌کنم:
عفونت: یکی از مشکلات رایج در بخیه‌ها، عفونت است. علائم عفونت شامل درد، تورم، قرمزی، گرمی و ترشح مایعات از محل بخیه می‌شوند. برای جلوگیری و درمان عفونت، باید به پزشک خود اطلاع دهید.
تشکیل لخته: بعضی از بخیه‌ها ممکن است باعث تشکیل لخته هایی شوند که در آن مایعات یا بافت‌های مرده در محل بخیه جمع می‌شوند. این مشکل معمولاً با گرفتن آنتی‌بیوتیک‌ها و یا از بین بردن لخته ها با یک ابزار جراحی درمان می‌شود.
تغییر رنگ بخیه: بخیه‌ها ممکن است به دلیل تغییر رنگ پوست یا دیگر عوامل، تغییر رنگ دهند. این مشکل معمولاً غیر قابل اصلاح است و ممکن است بخشی از زخم‌های اصلی باشد.
نارسایی بخیه: در برخی موارد، بخیه‌ها ممکن است نارسایی داشته باشند و باعث جدایی زودرس از پوست شوند. این مشکل ممکن است به دلیل نوع بخیه استفاده شده یا نارسایی فعالیت سلول‌های پوستی باشد.
ایجاد زخم جدید: در برخی موارد، بخیه‌ها ممکن است باعث ایجاد زخم جدید شوند که در آن صورت نیاز به تیمار بیشتر و گاهی اوقات جراحی دوباره دارد.
با این حال، باید توجه داشت که بیشتر بخیه‌ها به خوبی بهبود می‌یابند و این مشکلات در موارد اندکی ممکن است رخ دهد. در صورتی که شما نگرانی درباره بخیه‌های خود دارید، به پزشک خود مراجعه کنید.
عوارض احتمالی بخیه زدن
بخیه رو کی بکشیم؟
زمانی که بخیه‌ها باید کشیده شوند، به عوامل مختلفی مانند نوع جراحی، محل بخیه، وضعیت جسمی بیمار و هدف جراحی بستگی دارد. در برخی موارد، بخیه‌ها باید پس از چند روز و در برخی موارد دیگر، بعد از چند هفته کشیده شوند.
بخیه‌هایی که در محل‌های مختلفی از بدن قرار دارند، ممکن است در زمان‌های مختلف بکشیده شوند. به طور کلی، بخیه‌های موجود در محل‌هایی مانند صورت، دست، پا و یا سایر محل‌هایی که در آنها فشار کمتری وجود دارد، در 7 تا 10 روز بعد از جراحی کشیده می‌شوند. اما بخیه‌هایی که در محل‌هایی مانند شکم و سینه قرار دارند و فشار بیشتری دارند، باید بعد از حدود 10 تا 14 روز کشیده شوند.
پزشک شما باید بعد از جراحی، برای شما یک برنامه پیگیری مراقبتی تهیه کند و شما را درباره زمان کشیدن بخیه‌ها و هرگونه تغییر در برنامه پیگیری مطلع کند.
مواد غذایی موثر بعد از زدن بخیه
مصرف غذاهای سالم و متنوع پس از زدن بخیه می‌تواند به بهبود و سریع‌تر شدن فرآیند التیام زخم کمک کند. در ادامه به برخی از غذاهایی که مصرف آنها پس از زدن بخیه مفید است، اشاره می‌کنم:
پروتئین‌ها: مصرف پروتئین‌های سالم مانند مرغ، ماهی، گوشت قرمز، سویا و لوبیا بعد از جراحی، به سریع شدن فرآیند التیام کمک می‌کند.
مواد مغذی: مصرف مواد مغذی مانند فیبر، ویتامین C، ویتامین A، آهن و روی می‌تواند به رشد بافت‌های سالم و بهبود سریع‌تر زخم کمک کند. میوه‌ها، سبزیجات، برنج قهوه‌ای، گوجه فرنگی، پرتقال، تخم مرغ و میوه‌های خشک از مواد مغذی مفیدی هستند.
آب: آب کافی نیز برای بهبود زخم و جلوگیری از خشکی پوست مفید است. مصرف مقدار کافی آب در طول روز به شما کمک می‌کند تا از خشکی پوست جلوگیری کنید.
مواد غذایی دارای خواص ضد التهابی: مصرف مواد غذایی دارای خواص ضد التهابی مانند زنجبیل، سیر، پیاز، آلوئه ورا و چای سبز می‌تواند به کاهش التهاب در ناحیه بخیه کمک کند.
مواد غذایی دارای خواص ضد باکتری: مصرف مواد غذایی دارای خواص ضد باکتری مانند عسل، سیر، زعفران و گردو می‌تواند به کاهش خطر عفونت در ناحیه بخیه کمک کند.
در کل، توصیه می‌شود که پس از جراحی، به یک رژیم غذایی سالم و متنوع پایبند باشید و مواد غذایی غنی از پروتئین و مواد مغذی را در وعده‌های غذایی خود در نظر بگیرید. همچنین، مصرف آب کافی نیز برای بهبود سریع‌تر زخم بسیار مفید است.
مواد غذایی موثر بعد از زدن بخیه
ورزش بعد از بخیه زدن
پس از بخیه می‌توانید ورزش کنید، اما باید به عواملی مانند نوع جراحی، محل بخیه، شدت و نوع ورزش و وضعیت جسمانی خود توجه کنید. در ادامه به برخی نکات کلیدی درباره ورزش پس از بخیه اشاره می‌کنم:
1. پس از عمل جراحی، در ابتدا بهتر است به خود استراحت کافی دهید و از ورزش‌های شدید و سنگین اجتناب کنید. ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی و یوگا از ورزش‌های مناسب برای شروع ورزش پس از بخیه هستند.
2. در صورتی که بخیه در ناحیه دست یا پا قرار دارد، بهتر است از ورزش کردن با آن قسمت بدن اجتناب کنید تا بخیه به درستی بهبود یابد.
3. ورزش‌هایی که با حرکات تند و ناگهانی همراه هستند مانند فوتبال، بسکتبال، والیبال و تنیس، باید پس از بهبود کامل بخیه، با توجه به نظر پزشک انجام شوند.
4. همیشه به نظرات پزشک خود گوش کنید و از هرگونه ورزشی که ممکن است باعث آسیب دیدگی بیشتر بخیه شود، اجتناب کنید.
شست وشوی پس از بخیه زدن
پس از بخیه شست و شو کردن ناحیه بخیه زده ممکن است، اما باید به عواملی مانند نوع جراحی، محل بخیه، نوع محلول شستشو و شرایط بهداشتی توجه کنید. در ادامه به برخی نکات کلیدی درباره شست و شو پس از بخیه اشاره می‌کنیم:
- برای شستشوی بخیه، از آب ولرم یا خنک استفاده کنید. آب گرم می‌تواند باعث باز شدن عروق شود و خونرسانی به منطقه بخیه را افزایش دهد، اما در صورتی که پوست شما آسیب دیده باشد، بهتر است از آب خنک استفاده کنید.
- برای شستشوی بخیه، از محلول شستشویی استفاده کنید که توسط پزشک شما توصیه شده است. محلول‌های شستشویی خاصی وجود دارند که به طور خاص برای شستشوی بخیه‌ها طراحی شده‌اند.
- برای خشک کردن ناحیه بخیه، از یک حوله نرم و تمیز استفاده کنید. به هیچ عنوان از حوله خشن یا خشک کن استفاده نکنید.
- در صورتی که ناحیه بخیه شما خیلی حساس است، باید از لمس کردن آن اجتناب کنید و بعد از شستشو، با دقت خشک کنید.
- در صورتی که جراحی بزرگی انجام شده است، بهتر است قبل از شروع هرگونه شستشو، با پزشک خود مشورت کنید.
در کل، پس از بخیه، شست و شو آن می‌تواند باعث بهبود سریع‌تر و روند التیام بهتر بخیه شود. با این حال، بهتر است از شستشوی ملایم و با دقت استفاده کنید و هرگونه علائم عفونت، خونریزی یا نقصان در زخم را به پزشک خود گزارش دهید.
بخیه زدن
بخیه های جذبی
بخیه جذبی (Sutures)، یک نوع بخیه پزشکی است که در آن از موادی مانند پولی استر، نایلون، پلی پروپیلن و یا پلی گلیکولید استفاده می‌شود. این بخیه‌ها بعد از ایجاد زخم، به داخل بافت پوستی فرد نفوذ می کنند و به طور خودکار جذب می‌شوند. بخیه جذبی معمولاً برای زخم‌هایی که در بخش‌های ظاهری بدن مانند صورت، دست و پا و یا بخش‌های حساس مانند دهان و بینی ایجاد می‌شوند، استفاده می‌شوند.
از بین مواد مختلفی که برای بخیه جذبی استفاده می‌شود، پولی استر (Polyester) و نایلون (Nylon) شایع‌تر هستند. این بخیه‌ها معمولاً در بخش‌هایی از بدن که در حال حرکت هستند، مانند صورت و بخش‌های مواجه با فشار، مانند پا و دست، استفاده می‌شوند.
بخیه‌های جذبی معمولاً در 7 تا 14 روز پس از ایجاد زخم، به طور خودکار جذب می‌شوند. زمان لازم برای جذب بخیه جذبی ممکن است بسته به نوع بخیه و محل قرارگیری آن، متفاوت باشد. پس از جذب بخیه، معمولاً نیازی به برداشتن آن نیست.
از بخیه جذبی در مواردی که زخم کوچک است و نیازی به بستری شدن فرد نیست، استفاده می‌شود. این بخیه‌ها به دلیل جذب خودکار، نیازی به پایش و برداشتن بخیه‌ها ندارند و این امر می‌تواند به تسهیل و بهبود روند التیام زخم کمک کند.
بخیه جذبی به عناوین “absorbable sutures” و یا “dissolvable sutures” شناخته می‌شوند.
چه مدت زمانی لازم است تا بخیه‌ها خوب شوند؟
مدت زمان لازم برای بهبود بخیه‌ها به عوامل مختلفی مانند نوع بخیه، محل آن، عمق زخم، سن و سلامتی فرد و همچنین عوامل خارجی مانند بافت پوستی و شرایط بهداشتی بستگی دارد. با این حال، در ادامه به برخی نکات کلیدی درباره زمان لازم برای بهبود بخیه‌ها اشاره می‌کنم:
بخیه های جذبی
1. برای بخیه‌های جذبی، معمولاً زمان لازم برای بهبود آنها بین 7 تا 14 روز است. اما برای بخیه‌های غیرجذبی، ممکن است زمان لازم برای بهبود آنها بیشتر باشد. برای مثال، بخیه‌هایی که در بخش‌هایی از بدنی مانند شکم و سینه ایجاد شده‌اند، معمولاً بین 10 تا 14 روز زمان لازم برای بهبود دارند.
2. در بخش‌هایی از بدن که ارتباط مستقیم با جریان خون دارند، مانند دست و پا، زمان لازم برای بهبود بخیه‌ها ممکن است بیشتر باشد. این موضوع به دلیل افزایش خون رسانی به این بخش‌هاست که باعث می‌شود روند التیام زخم کندتر باشد.
3. در صورتی که بخیه‌ها در ناحیه صورت یا دهان ایجاد شده باشند، ممکن است زمان لازم برای بهبود بخیه‌ها بیشتر باشد. در این موارد، بهتر است از داروهای تسکین دهنده و آنتی‌بیوتیک‌ها برای جلوگیری از عفونت استفاده شود.
4. سن و سلامتی فرد نیز می‌تواند بر روند بهبود بخیه‌ها تأثیر داشته باشد. در کل، با افزایش سن، روند بهبود بخیه‌ها کندتر می‌شود.
در کل، هرچقدر که بخیه‌ها به طور صحیح درمان شوند و شرایط بهداشتی مطابق با دستورات پزشک رعایت شود، روند بهبود آنها سریع‌تر خواهد بود. به همین دلیل، بهتر است در مورد زمان لازم برای بهبود بخیه‌ها با پزشک خود مشورت کنید.
آیا بخیه‌ها بعد از خوب شدن اثری باقی می‌گذارند؟
بخیه‌های جذبی: در این نوع بخیه، بعد از خوب شدن زخم، بخیه به طور خودکار جذب می‌شود و اثری از آن باقی نمی‌ماند. این نوع بخیه‌ها معمولاً برای زخم‌های کوچک و در بخش‌های ظاهری بدن مانند صورت، دست و پا و یا بخش‌های حساس مانند دهان و بینی استفاده می‌شوند.
بخیه‌های غیرجذبی: در این نوع بخیه، بعد از خوب شدن زخم، بخیه باید توسط پزشک برداشته شود. پس از برداشتن بخیه، ممکن است اثری از خط بخیه در پوست باقی بماند، اما با گذر زمان و بهبود التیام زخم، این اثر کاهش می‌یابد.
بخیه‌های تجربی: در برخی موارد، پزشکان از نوعی بخیه تحت عنوان “بخیه تجربی” استفاده می‌کنند که ممکن است در بعضی موارد بعد از خوب شدن زخم، اثری از آن باقی بماند. برای مثال، در بخش‌هایی از بدن که پوست بسیار نازک است مانند صورت، بخیه تجربی ممکن است باعث ایجاد اثر در پوست شود.
در هر صورت، با گذر زمان و بهبود التیام زخم، اثر بخیه‌ها در پوست کاهش می‌یابد و در بسیاری از موارد کاملاً نامرئی می‌شوند. همچنین، استفاده از تکنیک‌های جراحی پیشرفته مانند بخیه‌های بسیار ریز و صاف، می‌تواند به کاهش اثر بخیه در پوست کمک کند.
بخیه‌های غیرجذبی
بخیه های قلب و عروق
بخیه‌های قلب و عروق برای اتصال بافت‌های بدن در عملیات جراحی قلب و عروق استفاده می‌شوند. این بخیه‌ها برای اتصال عروق کوچک و بزرگ و همچنین برای اتصال اجزای قلبی، دیواره‌های داخلی و بیرونی قلب به کار می‌روند. در ادامه به برخی نکات کلیدی درباره بخیه‌های قلب و عروق اشاره می‌کنیم:
نوع بخیه: برای بخیه‌های قلب و عروق، معمولاً از نخ‌های خاصی استفاده می‌شود که باید از نظر قوت کششی و اندازه مناسب باشند. بخیه‌های قلب و عروق ممکن است به صورت جذبی و یا غیرجذبی انجام شوند. بخیه‌های جذبی در محل تزریق قرار می‌گیرند و با گذر زمان به طور خودکار جذب می‌شوند. بخیه‌های غیرجذبی نیز باید توسط پزشک برداشته شوند.
نوع عمل جراحی: برای انجام بخیه‌های قلب و عروق، نوع عمل جراحی بسیار مهم است. برخی از عملیات‌های جراحی قلب و عروق نیاز به بخیه‌های خاصی دارند که توسط پزشک متخصص قلب و عروق قابل انجام هستند.
استفاده از تکنیک‌های پیشرفته: برای انجام بخیه‌های قلب و عروق، استفاده از تکنیک‌های پیشرفته جراحی بسیار مهم است. استفاده از تکنیک‌های پیشرفته جراحی، علاوه بر کاهش خطر عفونت و خطرات دیگر، می‌تواند به بهبود التیام بخیه کمک کند.
پوشش بخیه: پس از انجام بخیه‌های قلب و عروق، پوشش مناسبی برای محافظت از بخیه و کاهش خطر عفونت باید در نظر گرفته شود. معمولاً پوشش‌هایی مانند پانسمان‌های ضد آب و یا بسته‌های مخصوص برای بخیه برای این منظور استفاده می‌شوند.
مراقبت پس از بخیه: برای بهبود التیام بخیه، بهتر است رعایت دقیق دستورات پزشک پس از عمل جراحی شود. معمولاً پزشکان برای بهبود التیام بخیه، رعایت دقیق بهداشت فردی، استفاده از پوشش مناسب و در صورت نیاز مصرف داروهای ضد التهاب و ضد درد توصیه می‌کنند. برای بخیه‌های قلب و عروق، مراقبت‌های ویژه‌ای نیز ممکن است نیاز باشد، مانند استفاده از داروهایی که به قلب و عروق کمک می‌کنند تا بهبود پیدا کنند.
خطرات بخیه‌های نامناسب: بخیه‌های قلب و عروق شامل خطراتی مانند عفونت، خونریزی، تشکیل لخته خون و یا جذب نامناسب بافت‌های بدن هستند. برای کاهش این خطرات، بهتر است همواره توسط پزشک متخصص و با رعایت دقیق دستورات پس از عمل جراحی عمل شود. همچنین، در صورت بروز هرگونه علائم ناگوار پس از عمل جراحی، بهتر است به سرعت به پزشک خود مراجعه کنید.
در کل، بخیه‌های قلب و عروق بسیار حساس هستند و باید با دقت بسیار بالا انجام شوند. کارشناسان پزشکی از تکنیک‌های پیشرفته برای انجام جراحی‌های قلب و عروق استفاده می‌کنند تا بهبود التیام بخیه و کاهش خطرات پس از عمل جراحی را تضمین کنند.
بخیه قلب و عروق
بخیه های دریچه ای
دریچه‌های قلبی در بدن برای تنظیم جریان خون میان قسمت‌های مختلف قلب و بدن وجود دارند. در مواردی که دریچه‌های قلبی نقص دارند و یا نیاز به تعویض آنها است، عمل جراحی با نصب دریچه قلبی جدید انجام می‌شود. برای اتصال دریچه قلبی جدید به بافت‌های قلبی، بخیه‌های دریچه ای استفاده می‌شود.
بخیه‌های دریچه ای به صورت خاص برای اتصال دریچه‌های قلبی جدید به بافت‌های قلبی استفاده می‌شوند. بخیه‌های دریچه ای ممکن است به صورت جذبی یا غیرجذبی باشند. بخیه‌های جذبی در محل تزریق قرار می‌گیرند و با گذر زمان به طور خودکار جذب می‌شوند. بخیه‌های غیرجذبی نیز باید توسط پزشک برداشته شوند.
مانند بخیه‌های قلب و عروق، استفاده از تکنیک‌های پیشرفته جراحی بسیار مهم است. تکنیک‌های پیشرفته جراحی، علاوه بر کاهش خطر عفونت و خطرات دیگر، می‌تواند به بهبود التیام بخیه کمک کند. پس از انجام بخیه‌های دریچه ای، پوشش مناسبی برای محافظت از بخیه و کاهش خطر عفونت باید در نظر گرفته شود. برای بهبود التیام بخیه، بهتر است رعایت دقیق دستورات پزشک پس از عمل جراحی شود.
خطرات بخیه‌های دریچه ای شامل خطراتی مانند عفونت، خونریزی، تشکیل لخته خون و یا جذب نامناسب بافت‌های بدن هستند. برای کاهش این خطرات، بهتر است همواره توسط پزشک متخصص و با رعایت دقیق دستورات پس از عمل جراحی عمل شود. همچنین، در صورت بروز هرگونه علائم ناگوار پس از عمل جراحی، بهتر است به سرعت به پزشک خود مراجعه کنید.
در کل، بخیه‌های دریچه ای بسیار حساس هستند و باید با دقت بسیار بالا انجام شوند. کارشناسان پزشکی از تکنیک‌های پیشرفته برای انجام جراحی‌های دریچه قلبی استفاده می‌کنند تا بهبود التیام بخیه و کاهش خطرات پس از عمل جراحی را تضمین کنند. همچنین، پس از عمل جراحی، باید دستورات پزشک را به دقت رعایت کرد و در صورت بروز هرگونه علائم ناگوار، به سرعت به پزشک خود مراجعه کرد.
بخیه های دریچه ای
بخیه های ارتوپدی
بخیه‌های ارتوپدی برای تعمیر بافت‌های نرم و سخت در حین جراحی ارتوپدی یا بعد از آن استفاده می‌شوند. در ارتوپدی، این بخیه‌ها برای ترمیم استخوان، عضلات، رباط‌ها، غضروف، پوست و بافت‌های نرم دیگر بکار می‌روند.
بخیه‌های ارتوپدی ممکن است از مواد مختلفی ساخته شوند، از جمله نخ، نایلون، پولی استر و یا پلاستیک. هر نوع بخیه ممکن است به علت خواص مختلف خود، در موارد مختلف مناسب باشد. به عنوان مثال، برخی بخیه‌ها برای کار با بافت‌های نرم مناسب هستند و برخی دیگر برای کار با بافت‌های سخت، مانند استخوان‌ها.
بخیه‌های ارتوپدی معمولاً به دو صورت جذبی و غیرجذبی ساخته می‌شوند. بخیه‌های جذبی در محل تزریق قرار می‌گیرند و با گذر زمان به صورت خودکار جذب می‌شوند. بخیه‌های غیرجذبی نیز باید توسط پزشک برداشته شوند.
علاوه بر خطرات عمومی مرتبط با جراحی، مانند عفونت و خونریزی، خطرات خاصی نیز ممکن است برای بخیه‌های ارتوپدی وجود داشته باشد. به عنوان مثال، بخیه‌هایی که در ناحیه ای که بار زیادی روی آن قرار می‌گیرد، مانند بخیه‌هایی که برای تعمیر استخوان‌ها یا رباط‌ها استفاده می‌شوند، ممکن است زود از بین بروند و نیاز به جایگزینی دوباره داشته باشند.
برای بهبود التیام بخیه‌های ارتوپدی، بهتر است رعایت دقیق دستورات پزشک پس از عمل جراحی شود. این شامل استفاده از داروهای تجویز شده، تغذیه مناسب و تمرینات فیزیوتراپی است. پس از عمل جراحی، باید به دقت دستورات پزشک را رعایت کرده و در صورت بروز هرگونه علائم ناگوار، به سرعت به پزشک خود مراجعه کنید.
در کل، بخیه‌های ارتوپدی برای ترمیم بافت‌های نرم و سخت در حین جراحی ارتوپدی یا بعد از آن استفاده می‌شوند. برای بهبود التیام بخیه‌های ارتوپدی، رعایت دقیق دستورات پزشک و انجام تمرینات فیزیوتراپی بسیار مهم است. همچنین، باید به دقت علائم ناگواری را که ممکن است برای بخیه‌های ارتوپدی بروز کنند، مانند درد، تورم و خونریزی، پیگیری کرد و در صورت نیاز به سرعت به پزشک خود مراجعه کرد.
کشیدن بخیه
بخیه های دندان
بخیه‌های دندان برای تعمیر بافت‌های دهان و دندان بعد از جراحی های دندانپزشکی یا ضرورت ترمیم دندان استفاده می‌شوند. این بخیه‌ها معمولاً از موادی مانند نخ، پولی استر و یا پلاستیک ساخته می‌شوند.
بخیه‌های دندان ممکن است به صورت جذبی یا غیرجذبی باشند. بخیه‌های جذبی در محل تزریق قرار می‌گیرند و با گذر زمان به صورت خودکار جذب می‌شوند. بخیه‌های غیرجذبی باید توسط پزشک برداشته شوند.
علاوه بر خطرات عمومی مرتبط با جراحی، مانند عفونت و خونریزی، خطرات خاصی نیز ممکن است برای بخیه‌های دندان وجود داشته باشد. برای مثال، بخیه‌های دندانی که در ناحیه ای که بار زیادی روی آن قرار می‌گیرد، مانند بخیه‌هایی که برای ترمیم دندان‌های پشتی استفاده می‌شوند، ممکن است زود از بین بروند و نیاز به جایگزینی دوباره داشته باشند.
برای بهبود التیام بخیه‌های دندان، بهتر است رعایت دقیق دستورات پزشک پس از عمل جراحی شود. این شامل استفاده از داروهای تجویز شده، تغذیه مناسب و مراقبت‌های دندانپزشکی دقیق است. همچنین، باید به دقت دستورات پزشک را رعایت کرده و در صورت بروز هرگونه علائم ناگوار، به سرعت به پزشک خود مراجعه کنید.
در کل، بخیه‌های دندان برای ترمیم بافت‌های دهان و دندان بعد از جراحی های دندانپزشکی یا ضرورت ترمیم دندان استفاده می‌شوند. برای بهبود التیام بخیه‌های دندان، رعایت دقیق دستورات پزشک و مراقبت‌های دندانپزشکی دقیق بسیار مهم است. همچنین، باید به دقت علائم ناگواری را که ممکن است برای بخیه‌های دندان بروز کنند، مانند درد، تورم و خونریزی، پیگیری کرد و در صورت نیاز به سرعت به پزشک خود مراجعه کرد.
بخیه های دندان
بخیه های جراحی زیبایی
بخیه‌های جراحی زیبایی برای تعمیر بافت‌های نرم و سخت در حین جراحی زیبایی یا بعد از آن استفاده می‌شوند. این بخیه‌ها ممکن است از مواد مختلفی ساخته شوند، از جمله نخ، نایلون، پولی استر و یا پلاستیک. هر نوع بخیه ممکن است به علت خواص مختلف خود، در موارد مختلف مناسب باشد.
بخیه‌های جراحی زیبایی معمولاً به دو صورت جذبی و غیرجذبی ساخته می‌شوند. بخیه‌های جذبی در محل تزریق قرار می‌گیرند و با گذر زمان به صورت خودکار جذب می‌شوند. بخیه‌های غیرجذبی نیز باید توسط پزشک برداشته شوند.
علاوه بر خطرات عمومی مرتبط با جراحی، مانند عفونت و خونریزی، خطرات خاصی نیز ممکن است برای بخیه‌های جراحی زیبایی وجود داشته باشد. به عنوان مثال، بخیه‌هایی که در ناحیه ای که بار زیادی روی آن قرار می‌گیرد، مانند بخیه‌هایی که برای تعمیر بافت‌های صورت استفاده می‌شوند، ممکن است زود از بین بروند و نیاز به جایگزینی دوباره داشته باشند.
برای بهبود التیام بخیه‌های جراحی زیبایی، بهتر است رعایت دقیق دستورات پزشک پس از عمل جراحی شود. این شامل استفاده از داروهای تجویز شده، تغذیه مناسب و مراقبت‌های خاصی برای منطقه جراحی است. همچنین، باید به دقت دستورات پزشک را رعایت کرده و در صورت بروز هرگونه علائم ناگوار، به سرعت به پزشک خود مراجعه کنید.
در کل، بخیه‌های جراحی زیبایی برای تعمیر بافت‌های نرم و سخت در حین جراحی زیبایی یا بعد از آن استفاده می‌شوند. برای بهبود التیام بخیه‌های جراحی زیبایی، رعایت دقیق دستورات پزشک و مراقبت‌های خاصی برای منطقه جراحی بسیار مهم است. همچنین، باید به دقت علائم ناگواری را که ممکن است برای بخیه‌های جراحی زیبایی بروز کنند، مانند درد، تورم و خونریزی، پیگیری کرد و درصورت نیاز به سرعت به پزشک خود مراجعه کرد. در صورتی که بخیه‌های جراحی زیبایی در ناحیه هایی قرار دارند که به سختی قابل پنهان کردن هستند، مثلاً در منطقه صورت، بهتر است از محافظت کننده های خاصی مانند باندهای سرامیکی استفاده کرد تا بخیه‌ها را محافظت کنند و بهبود ترمیم را تسریع کنند.
02166581835
در مجموع، بخیه‌های جراحی زیبایی برای تعمیر بافت‌های نرم و سخت در حین جراحی زیبایی یا بعد از آن استفاده می‌شوند. برای بهبود التیام بخیه‌های جراحی زیبایی، رعایت دقیق دستورات پزشک و مراقبت‌های خاصی برای منطقه جراحی بسیار مهم است. همچنین، باید به دقت علائم ناگواری را که ممکن است برای بخیه‌های جراحی زیبایی بروز کنند، پیگیری کرد و در صورت نیاز به سرعت به پزشک خود مراجعه کرد.
انواع تکنینک بخیه زدن
در جراحی، بخیه یا سوچور یکی از روش‌های بستن زخم‌های پوستی است. این روش پزشکی جهت نگهداری بافت‌ها بعد از آسیب به کار می‌رود. در این روش که از رایج‌ترین شیوه‌های بستن زخم است، با استفاده از سوزن جراحی و نخ‌های مخصوص، بخیه‌ها و آسیب‌های پوستی بدن بسته می‌شوند. زخم‌های سطحی و عمقی هر دو می‌توانند از طریق بخیه زدن بسته شوند.
تکنیک بخیه کانتینیوس
بخیه کانتینیوس یک روش جراحی است که شامل چندین بخیه است که در آن پزشک از یک رشته واحد از نخ بخیه استفاده می‌کند. این روش در هنگام قرار دادن بخیه به سرعت اعمال می‌شود. همچنین، قوی است زیرا اجازه می‌دهد کشش به طور مساوی در سراسر رشته بخیه توزیع شود.
تکنیک بخیه منقطع
بخیه منقطع تکنیکی است که از رشته‌های بخیه به منظور بستن زخم استفاده می‌کنند. پس از ایجاد بخیه، پزشک نخ را قطع کرده و بهم گره می‌زند. تکنیک بخیه منقطع پزشک را قادر می‌سازد تا زخم را به گونه‌ای ایمن ببندد که حتی اگر یک بخیه باز شود، باقی‌مانده‌ها هنوز می‌توانند لبه‌های زخم را در کنار هم نگه دارند.
تکنیک بخیه عمیق
در این روش، پزشک بخیه را در زیر لایه‌های بافتی قرار می‌دهد که در زیر پوست قرار دارد. بخیه‌ها می‌توانند منقطع یا پیوسته باشند و اغلب در روش‌هایی که باید لایه کاملاً بسته شود، استفاده می‌شود.
تکنیک بخیه پنهان
روش بخیه مخفی توسط پزشکان اعمال می‌شود به طوری که گره بخیه در داخل، یعنی در داخل یا زیر ناحیه‌ای که باید بسته شود، گره‌زده می‌شود. این نوع بخیه‌های جراحی به طور معمول برداشته نمی‌شوند. اغلب هنگامی که از بخیه‌های بزرگ در گوشه‌های عمیق بدن استفاده می‌شود، مفید است.
تکنیک بخیه رشته‌ای
در این روش، پزشک بخیه را با استفاده از یک نخ بلند، در طول لبه‌های زخم قرار می‌دهد و سپس نخ را به طرف‌های مختلف کشیده و در نهایت بخیه را بهم گره می‌زند. این تکنیک معمولاً برای بستن زخم‌های بزرگ و عمیق استفاده می‌شود و اجازه می‌دهد کشش به طور مساوی در سراسر طول زخم توزیع شود.
02166581833
تکنیک بخیه تکی
در این روش، هر بخیه به‌طور جداگانه با استفاده از سوزن جراحی و نخ‌های مخصوص بسته می‌شود. این روش برای بستن زخم‌های کوچک و سطحی مناسب است و به دلیل اینکه هر بخیه جداگانه قرار می‌گیرد، اگر یک بخیه باز شود، سایر بخیه‌ها به‌طور مستقل کار خود را انجام می‌دهند.
تکنیک بخیه مجزا
در این روش، پزشک از چندین رشته نخ برای بستن زخم استفاده می‌کند. هر بخیه با استفاده از یک رشته نخ جداگانه قرار می‌گیرد و سپس بهم گره می‌زند. این روش برای بستن زخم‌های بزرگ و عمیقی که نیاز به پایداری بیشتری دارند، مناسب است.
تکنیک بخیه بادی
این روش برای بستن زخم‌هایی که در بخش‌های بدنی با حرکت استفاده می‌شوند، مانند فک، پشت، شانه، دست و پا مناسب است. در این روش، بخیه‌ها با استفاده از سوزن جراحی و نخ‌های مخصوص قرار داده می‌شود و سپس بهم گره می‌زنند. به‌این‌ترتیب، بخیه‌ها در نقاطی که ممکن است تحت تأثیر حرکت قرار گیرند، پایدارتر هستند.
در نهایت، پزشک بستن زخم را بر اساس نوع زخم، محل آن و وضعیت بیمار تعیین می‌کند. برای بهبود بهترین نتیجه بستن زخم، بیمار باید از همه توصیه‌های پزشک پیروی کند و به دقت دستورات مراقبتی را اجرا کند.
02166581834
سوالات متداول
بخیه چیست؟
بخیه یک فرآیند پزشکی است که در آن با استفاده از نخ‌های خاص، بافت‌های زخمی را به هم متصل می‌کنند تا زخم بهتر شفا پیدا کند.
چه مواردی نیاز به استفاده از بخیه دارند؟
بخیه در مواردی از جمله برش‌های جراحی، زخم‌های بستری شده، زخم‌های ناشی از ترکیدگی پوست، زخم‌های ناشی از تصادفات و زخم‌های ناشی از سوختگی استفاده می‌شود.
چه نوع بخیه‌هایی وجود دارد؟
بخیه‌های مختلفی برای استفاده در موارد مختلف وجود دارند، از جمله بخیه‌های خارجی، بخیه‌های داخلی، بخیه‌های جذب‌پذیر، بخیه‌های غیرجذب‌پذیر و بخیه‌های زیبایی.
چگونه باید از بخیه مراقبت کرد؟
با توجه به نوع بخیه، مراقبت‌های مختلفی نیاز است. در بعضی موارد، ممکن است به بخیه‌ها نیاز به تعویض دستگاه بخیه داشته باشید. همچنین، در بعضی موارد، ممکن است به بخیه‌ها نیاز به پوشش محافظ داشته باشید.
چه مشکلاتی ممکن است در بخیه‌ها رخ دهد؟
ممکن است در بخیه‌ها عفونت، خارش، التهاب، کوچک شدن بخیه، گرفتگی بخیه و یا ترکیدگی بخیه رخ دهد. در صورت بروز هرگونه مشکل، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید.
چه زمانی باید بخیه‌ها را برداریم؟
زمان برداشتن بخیه‌ها به نوع بخیه و محل قرارگیری آنها بستگی دارد. پزشک شما می‌تواند بهترین زمان برای برداشت بخیه‌ها را به شما بگوید.
آیا باید بعد از بخیه خوردن مواد غذایی خاصی استفاده کرد؟
بسته به نوع بخیه، شاید در بعضی موارد به شما توصیه شود که برخی مواد غذایی خاص را مصرف نکنید. مثلاً در صورت بخیه‌های داخلی در بخش شکم، بهتر است در ابتدای دوره پس از عمل، مواد غذایی سبک را مصرف کنید و از مصرف غذاهای چرب و سنگین خودداری کنید.
02166581834
آیا بخیه‌ها ممکن است درد داشته باشند؟
بستگی به نوع و محل بخیه دارد. در بعضی موارد، بخیه‌های بزرگ و موقعیت‌هایی که ممکن است به آنها فشار وارد شود، ممکن است درد داشته باشند. در این صورت، بهتر است با پزشک خود در مورد تسکین درد صحبت کنید.
می‌توان پس از بخیه، ورزش کرد؟
بستگی به نوع و محل بخیه دارد. در بعضی موارد، ممکن است به شما توصیه شود که به مدت محدودی پس از بخیه از ورزش و فعالیت‌های شدید خودداری کنید. اما در موارد دیگر، ممکن است پس از چند روز از بخیه زدن، به شما اجازه داده شود که به فعالیت‌های خود بازگردید.
آیا می‌توان پس از بخیه شست و شو کرد؟
در بیشتر موارد، پس از چند روز از بخیه، به شما اجازه شست و شو داده می‌شود. همیشه بهتر است از پزشک خود در مورد این مسئله سوال کنید.
آیا بخیه‌ها قابلیت جذب شدن دارند؟
بله، بخیه‌های جذب‌پذیر و غیرجذب‌پذیر وجود دارند. بخیه‌های جذب‌پذیر در طول زمان تجزیه می‌شوند و به‌طور خودکار از بین می‌روند، در حالی که بخیه‌های غیرجذب‌پذیر باید در مرحله بعدی درمان (مانند برداشتن بخیه) حذف شوند.
چه مدت زمانی لازم است تا بخیه‌ها خوب شوند؟
زمان لازم برای خوب شدن بخیه‌ها به نوع و محل زخم دارد. در بعضی موارد، بخیه‌ها در عرض چند روز بهبود پیدا می‌کنند، در حالی که در موارد دیگر ممکن است چند هفته طول بکشد.
آیا بخیه‌ها بعد از خوب شدن اثری باقی می‌گذارند؟
بستگی به نوع بخیه و محل قرارگیری آن دارد. در بعضی موارد، ممکن است پس از بخیه، اثری باقی نماند و در موارد دیگر، ممکن است اثری کمی باقی بماند. در مواردی همچون بخیه‌های زیبایی، هدف از استفاده از بخیه‌ها همانند نامش، بهبود ظاهر زخم و کاهش اثر باقی مانده است.
آیا می‌توان بعد از بخیه آفتاب گرفت؟
بستگی به نوع بخیه و محل قرارگیری آن دارد. در بعضی موارد، ممکن است به شما توصیه شود که در حین دوره پس از بخیه از برخی فعالیت‌ها مانند آفتاب‌گرفتگی خودداری کنید.
02166581835
آیا می‌توانیم بخیه‌ها را خودمان برداریم؟
خیر، بهتر است هرگز به صورت خودسرانه بخیه‌ها اینکار را انجام ندهید. برداشتن بخیه‌ها به وسیله پزشک شما یا پرستار مجربی که دارای تجربه لازم است، انجام می‌شود. به علاوه، برداشتن بخیه‌ها به زمان مناسب خود و همچنین به روش مناسبی انجام می‌شود تا هیچگونه عارضه‌ای به جای نماند.
چه موادی برای پوشاندن بخیه‌ها استفاده کنم؟
در بعضی موارد، پزشک شما ممکن است به شما توصیه کند که برای پوشاندن بخیه‌ها از بانداژ مخصوص بخیه‌ها استفاده کنید. در موارد دیگر، ممکن است پزشک شما به شما توصیه کند که از پانسمان استفاده کنید.
آیا بخیه‌ها خارج می‌شوند؟
بستگی به نوع بخیه و محل قرارگیری آن دارد. در بعضی موارد، بخیه‌ها خارج می‌شوند و در موارد دیگر، ممکن است پزشک شما تصمیم بگیرد که بخیه‌ها را داخلی بگذارد.
آیا بعد از بخیه باید تغییراتی در رژیم غذایی اعمال کنم؟
در بعضی موارد، پزشک شما ممکن است به شما توصیه کند که در دوره‌ای که بعد از بخیه می‌گذرد، رژیم غذایی خاصی را رعایت کنید. به عنوان مثال، اگر شما برای بخیه به دلیل عمل جراحی شکم رفته‌اید، پزشک شما ممکن است به شما توصیه کند که در دوره بعد از عمل، از غذاهایی که سبب تحریک معده می‌شوند، خودداری کنید.
چه علائمی باید به پزشک خود گزارش دهم؟
اگر در دوره بعد از بخیه، هرگونه علائم غیرعادی مانند درد شدید، التهاب، خونریزی، تغییر رنگ بخیه‌ها، سردی یا گرمی در محل بخیه‌ها، تورم شدید و یا هرگونه علائم دیگری تجربه می‌کنید، باید به پزشک خود گزارش دهید. این علائم ممکن است نشانه‌ای از عفونت، التهاب یا مشکل دیگر باشد که باید توسط پزشک شما بررسی شود.
خط بخیه چیه؟
خط بخیه، خطی است که در محل بخیه روی پوست باقی می‌ماند. این خط معمولاً به صورت یک خط خطی و ریز در محل بخیه قرار می‌گیرد. در صورتی که بخیه با دقت و با استفاده از تکنیک‌های جراحی پیشرفته انجام شود، خط بخیه باید به حداقل کاهش یابد.
استئومتری چیست؟
استئومتری، فرایند اندازه‌گیری طول بخیه با استفاده از ابزاری به نام استئومتر است. این فرایند برای بررسی دقیق طول بخیه و تعیین زمان مناسب برای برداشتن بخیه استفاده می‌شود. استئومتری به پزشک کمک می‌کند تا بخیه را در زمان مناسب برداشته و از تأخیر در بهبود زخم جلوگیری کند.
خطرات بخیه‌های نامناسب چیست؟
بسته به نوع بخیه و روش جراحی، بخیه‌های نامناسب ممکن است خطراتی داشته باشند. این خطرات می‌توانند شامل علائم عفونت مانند درد، التهاب، قرمزی، گرمی و تورم در محل بخیه باشند. در صورت بروز هر یک از این علائم، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید. همچنین، بخیه‌هایی که بیش از حد تنگ هستند ممکن است باعث جذب ناکامل بافت‌های پوستی شوند و در نتیجه باعث تشکیل اثر دائمی در محل بخیه شوند. بنابراین، رعایت دقیق دستورات پزشک پس از عمل جراحی و استفاده از تکنیک‌های جراحی پیشرفته می‌تواند این خطرات را به حداقل کاهش دهد.
