در حال حاضر در سراسر جهان معضل کمبود پرستار وجود دارد و حتی کشورهای پیشرفته نیز با کمبود پرسنل پرستار روبرو هستند. تقریباً تمام کشورهای جهان برای بهبود این وضعیت به پرستاران خارج از کشور از طریق سیستم مهاجرت پرستاران از سایر کشورها روی می آورند.
پرستاران یکی از مهم ترین بخشهای نیروی انسانی در سیستم مراقبت های بهداشتی هستند و مهاجرت پرستاران ، هم کشورهای مبدا و هم کشورهای مقصد را تحت تأثیر قرار می دهد.
کشور ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. زارعیان ، رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری تهران می گوید: سیر مهاجرت پرستاران به خارج از کشور کماکان ادامه دارد و بر اساس آخرین خبری که در دست دارم درخواست مهاجرت ماهانه ۵۰۰ پرستار به خارج از کشور است که در سازمان نظام پرستاری به ثبت میرسد.
زارعیان تصریح کرد: اغلب پرستاران ایرانی به کشورهای آمریکای شمالی مثل کانادا، و سوئد در اروپا و همچنین برخی از کشورهای حوزه خلیج فارس مهاجرت می‌کنند. وی تاکید کرد: پرستارانی که به کشورهای فوق مهاجرت می‌کنند اغلب پرستار شرکت‌های خصوصی هستند و به دلیل عدم برخورداری از حق و حقوق کافی و منطقی در ازای کاری که انجام می‌دهند تصمیم به مهاجرت می‌گیرند و ایران را ترک می‌کنند.
دولت کاری برای استخدام پرستاران انجام نمی‌دهد و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور هم هیچ اراده‌ای برای استخدام پرستاران ندارد و مسئولان مربوطه حتی به حرف رهبری هم گوش نمی‌دهند و در نتیجه موضوع مهاجرت پرستاران قوت می‌گیرد.
زارعیان اضافه کرد: پرستاران نمی‌آیند حقوق ۵ هزار یورویی دیگر کشورها را رها کنند و با حقوق بخور نمیر فعلی که به آنها پرداخت می‌شود، نمیتوان مانع مهاجرت پرستاران از کشور شد.
به طور معمول ، مهاجرت پرستاران در درجه اول از کشورهای غیر صنعتی به کشورهای پیشرفته در جریان می باشد. اگرچه پرستاران در خارج از کشور مبالغ زیادی از درآمد خود را برای خانواده خود به کشورهای مبداء می فرستند ، اما اغلب ، کشورهای مبداء قادر به جبران از دست دادن پرستاران ماهر خود نمی باشند.
بدین دلیل برای آن دسته از پرستارانی که در بخش دولتی کشورهای مبداء باقی مانده اند ، بار کاری ، به طرز چشمگیری افزایش می یابد ، شرایط کار خراب می شود و سطح استرس پرستاران افزایش می یابد
درآمد پرستاران و دلیل مهاجرت پرستاران
سال گذشته درآمد پرستاران با رشد قابل توجهی مواجه شد. بیشترین حقوق یک پرستار به ده میلیون تومان رسید و در حال حاضر متوسط دریافتی پرستاران حدود ۶ میلیون تومان است در حالی که سرانه درآمد افراد در ایران یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان و متوسط درآمد خانوار شهری حدود ۶ میلیون تومان در ماه است.
از آن طرف متوسط درآمد یک پرستار در کانادا و استرالیا که کشورهای هدف مهاجرت پرستاران ایرانی هستند حدود ماهانه ۵ هزار دلار و در امارات ماهانه دو هزار دلار است. درآمد سرانه ماهانه در استرالیا و کانادا هم چیزی در حدود ماهانه دو هزار و ۵۰۰ دلار و در آمد خانوار متوسط شهری در این کشورها حدود ماهانه ۶ هزار دلار برآورد می شود.
این یعنی تقریبا همان نسبت بین دخل و خرج پرستاران ایرانی و کشورهای محبوب آنها برای مهاجرت وجود دارد. پس چه عاملی باعث می شود که هر روز میل پرستاران به مهاجرت بیشتر شود؟ شاید باید دلیل را در میزان سختی کار و تسهیلات پرستاران در کشورهای توسعه یافته ای مثل کانادا و استرالیا جست و جو کرد.
در این کشورها اغلب پرستارها از مالیات معاف هستند و انواع خدمات اجتماعی را به دلیل سختی شغلشان دریافت می کنند از بازنشستگی زودتر از موعد گرفته تا انواع خدمات رفاهی.
از طرف دیگر نسبت پرستار به بیمار در ایران به طور متوسط یک به پانزده است در حالی که همین نسبت در استرالیا یک به ۵ در شیفت صبح و یک به ۶ در شیفت عصر است. در کانادا اوضاع از این هم بهتر است و گفته می شود که نسبت پرستاران به بیماران کمتر از یک به ۵ در نظر گرفته می شود.
بنابراین چندان عجیب نیست که پرستار ایرانی شرایط راحت تر زندگی در یک کشور توسعه یافته، کار کمتر و تسهیلات بیشتر را به کار در کشور خودش ترجیح بدهد.
البته ذکر این نکته حائز اهمیت است که مطالعات نشان داده ، کمبود پرستار، باعث افزایش حجم کار و در نتیجه فرسودگی شغلی در بین آن دسته از کارکنان بهداشتی می شود که در کشور خود باقی مانده اند و در نتیجه این موضوع لطمه فراوانی به کشورمان خواهد زد.
این مطلب را نیز بخوانید: مرکز خدمات پرستاری و فعالیت های آن
تلفن: 02166581833 الی 5
اینستاگرام زی با مهر: www.instagram.com/zibamehr.nurse
بدون دیدگاه